نمایش

می‏پیماید ما را
پیش ِ چشم ِ باد
زندگی

پاییز

تصمیم ِ بچه‏ گانه‏ ی برگ‏ها

در برابر ِ باد

مرگ ِ زودهنگام

خانواده

برادر ِ کوچکش را روی ِ پای ِ خود نشانده

دخترک ِ کوچولو

روی ِ پای ِ مادر

اتوبوس

خجالت می‏کشد
از پیراهن ِ شبیه ِ پوستش
پیرمرد ِ چروکیده ‏رو

شیرینی ِآجری

شیرینی صلواتی تعارف می‏کند

ظهر ِ پنج‏شنبه‏ی تابستانی

راننده‏ی کم حرف

رو‏به‏روی ِتابلوی ِ تقدیم‏برای‏تسلیت ایستاده

به مرگ فکر می‏کند

پیرمرد ِ عصا به دست

تشویش

با دستی به زیر ِ چانه

"امروز چندم ِ برج است؟"

با خود می‏اندیشد کارگر ِ ساده

درجه‏بندی

آن‏چه انسان را از دیگر جان‏داران متمایز می‏کند درجه‏ی حیوانیت ِ اوست.

یک روز ِ معمولی

سرش را به اگزوز می‏مالد
گربه ی سگ‏لرز زده
صبح ِ اسفند ماه

مفتح

می‏گذری چه بی‏صدا
از میدان ِ توپ‏خانه‏ی دلم
و انقلابی بر پا می‏کنی

خودم و خودم

جهان گسترده است و فراخ و "درستكاري" درست سر كوچه ايستاده است و پا مي دهد به من

تقدیم به سیامک

شب ِ خوب

قطرات ِ باران
در لیوان ِ چای ِ داغ
شب ِ زمستانی

تقدیر

با تقدیر نمیشود جنگید مخصوصن وقتی که بهش اعتقادی هم نداشته باشی